Do określenia wady wzroku pacjenta oraz dobrania odpowiednich szkieł korekcyjnych konieczne jest wykonanie badanie refrakcji za pomocą kasety okulistycznej.
Co to jest refrakcja?
W zrozumieniu, w jaki sposób lekarz dobiera odpowiednią moc okularów korekcyjnych, ważnym elementem jest zrozumienie, czym w ogóle jest refrakcja. Na początku więc przedstawimy trochę teorii.
Najważniejszym elementem definicji refrakcji jest pojęcie punktu dalekiego oka, czyli punktu w oddali, którego ostry obraz powstaje na siatkówce. Dla oka miarowego, czyli takiego, który nie ma żadnej wady, punkt osi znajduje się w nieskończoności, dla oka krótkowzrocznego punkt osi znajduje się przed okiem, natomiast dla oka dalekowzrocznego jest on za okiem. W przypadku odległości mierzonych od oka (dioptrii) w kierunku zgodnym z biegiem światła w optyce okularowej stosowane są wartości dodatnie (dlatego osoby z dalekowzrocznością noszą okulary z plusami), natomiast odległości mierzone w kierunku przeciwnym określa się wartościami minusowymi. Co to dokładnie oznacza?
Jak tłumaczy nasz rozmówca, specjalista z firmy Poland Optical, jednego z największych w Polsce dystrybutorów urządzeń optycznych i okulistycznych: „Wartość refrakcji jest informacją, o ile dioptrii moc układu optycznego oka różni się od układu oka miarowego, czyli de facto od tego, aby oko mogło wyraźnie widzieć na wszystkie odległości.”
Jak wygląda badanie przy użyciu kasety okulistycznej?
Kaseta okulistyczna inaczej jest często zwana także kasetą soczewek próbnych, ponieważ składa się ona z kompletu soczewek, za pomocą których można w badaniu dobrać pacjentowi odpowiednią moc stosowanych przez niego później soczewek korekcyjnych. W każdej kasecie okulistycznej powinien się znajdować komplet soczewek sferycznych z wartościami dodatnimi i ujemnymi, komplet soczewek cylindrycznych, pryzmaty oraz elementy dodatkowe, czyli nieprzezroczysta osłona, za pomocą której zasłania się oko niebadane, zielone i czerwone filtry oraz przysłony. W trakcie badania lekarz lub optyk pokazuje pacjentowi symbole umieszczone na tablicy z optotypami. Celem badania jest znalezienie pary szkieł o takich mocach, żeby pacjent widział był w stanie wyraźnie widzieć wszystkie znajdujące się na tablicy symbole.
